Stanisław Orłowski

Home / Stanisław Orłowski

Od urodzenia związany jest z Bieszczadami. Dzieciństwo i młodość spędził w Łukawicy u podnóża Gór Słonnych. W 1980 r. podjął pracę w szkole w Orelcu i w miejscowości tej osiadł na stałe. Od 1974 r. jest czynnym przewodnikiem górskim beskidzkim i terenowym, pilotem wycieczek, przodownikiem turystyki górskiej i pieszej PTTK oraz przewodnikiem Bieszczadzkiego Parku Narodowego i Magurskiego Parku Narodowego. Od wielu lat znakuje szlaki piesze w Bieszczadach, angażuje się w promocję regionu i różnorodną działalność społeczną w organizacjach obywatelskich. Z zawodu jest nauczycielem historii, lubi pracę z młodzieżą i często wędruje z grupami turystycznymi po bezdrożach górskich polskich Beskidów. Już w 1978 r. (w wieku 24 lat) zdobył złoty laur przewodnicki na VII Konkursie Krasomówczym Przewodników PTTK w Golubiu-Dobrzyniu. W środowisku turystycznym znany jest jako gawędziarz, autor publikacji krajoznawczych i regionalnych oraz instruktor przewodnictwa zaangażowany w szkolenie nowych kadr. Aktualnie pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych „Karpaty” w Sanoku.

Do tej pory opublikował kilkanaście przewodników turystycznych po Bieszczadach m.in. dwa przewodniki po miejscach noclegowych, osiem przewodników dla zmotoryzowanych, w tym już pięć z serii „Na bieszczadzkich obwodnicach”: Duża obwodnica cz. 1, Mała obwodnica cz. 2, Dolinami Sanu, Solinki i Osławy cz. 3, Wokół Gór Słonnych cz. 4, Lesko i okolice, W otoczeniu Pasma Chwaniowa cz. 5. Urlop w Bieszczadach – przewodnik dla zmotoryzowanych (dwa wydania), Od Bieszczadów do Tokaju – szlakiem wina białego, dwie prace historyczne: O bieszczadzkich zbójnikach i Tołhaje, czyli zbójnictwo w Bieszczadach, a także Myczkowce i okolice – przewodnik po trasach pieszych ekomuzeum „W krainie bobrów” i otoczeniu Jeziora Myczkowieckiego.

Kolejny przewodnik z serii „Na bieszczadzkich obwodnicach” cz. 6 Z Bieszczadów na Pogórze Bukowskiejest ciekawą ofertą wypoczynku na dziewiczych obszarach mało jeszcze popularnego wśród turystów Pogórza Bukowskiego graniczącego z Bieszczadami Zachodnimi.